Een organisatiestructuur legt de werking van de organisatie vast. De onderlinge taakverdeling met daarbij de bevoegdheden en verantwoordelijkheden zorgen ervoor dat de processen binnen het bedrijf goed gecoördineerd zijn.
De structuur dient om de gestelde doelen te bereiken.
Deze structuur kan schematisch en visueel worden weergegeven in een organigram of organisatischema.
Elke organisatie heeft een eigen unieke structuur. Toch is deze terug te brengen naar 7 basis organisatieontwerpen.
- Lijnstructuur – Daarbij heeft iedere medewerker 1 duidelijke leidinggevende;
- Lijn-stafstructuur – Deze vorm is grotendeels gelijk aan de lijnstructuur. Alleen wordt dan boven in de organisatie een staf toegevoegd die specifieke bevoegdheden zoals personeelszaken en administratie krijgt toebedeeld;
- Functionele organisatie – De organisatie van een bedrijf op basis van primaire functies zoals marketing, R&D, human resources, financiën.;
- P-, G- en M-organisatie – De organisatie wordt in dit geval ingedeeld volgens een bepaald oriëntatiecriterium. Het gaat respectievelijk om
- Producten – Organisatie wordt opgedeeld afhankelijk van verschillende producten;
- Geografische gebieden – Dit kunnen werelddelen, landen, provincies zijn. Per geografisch gebied zijn er terug afdelingen zoals inkoop, productie, verkoop,…;
- Markten – Ingedeeld volgens markt of klantgroep.
- Matrixorganisatie – Een organisatieontwerp waarbij de communicatielijn wordt gedeeld tussen twee of meer besluitvormers met verschillende functionele, geografische en bedrijfsverantwoordelijkheden.;
- Netwerkorganisatie (ook ‘virtuele organisatie’) – Organisaties die samen worden gehouden door samenwerking en netwerken in plaats van door formele structuren.;
- Unitorganisatie (ook ‘M-vorm) – De multi-divisionele onderneming (“M”) die bestaat uit een geheel van autonome strategische business units (SBU) die verantwoordelijk zijn voor de concurrentiestrategie in hun eigen industrie/marktdomein;;
